ผู้ผลิตแบริ่งลูกกลิ้งเรียวดุมล้อรถบรรทุกและซัพพลายเออร์ในประเทศจีน - SKET Bearing Company

SKET เป็น ผู้ผลิตและผู้จำหน่ายตลับลูกปืนเม็ดเรียว สำหรับรถบรรทุก Agrale, Chrysler, Ford, GM, VW, Mercedes Benz , Scania, Volvo และ Toyota ใน ตลาดบราซิล

Ford Cargo เป็นรถบรรทุกรุ่นควบคุมไปข้างหน้า (cab-over-engine) ที่ผลิตโดย Ford

ฟอร์ด คาร์โก้ (ยุโรป)

Ford Cargo 1830 (ตุรกี)

เมื่อช่วงของรถบรรทุกหนัก Ford Transcontinental สิ้นสุดลงในปี 1983 British Ford ได้เปิดตัวรถแทรกเตอร์บรรทุกสินค้ารุ่นเฮฟวี่เวทซึ่งมีขนาดตั้งแต่ 28 ถึง 38 ตัน gcw 38 ตันขับเคลื่อนโดย Cummins L10 ในขณะที่ 28 และ 32 ตันมี Perkins, Cummins หรือดีเซล Deutz ที่ระบายความร้อนด้วยอากาศ 7.49 ตัน Cargos มี Dorset และ Dover fours or sixes เริ่มต้นด้วย 89 bhp (66 kW) unit ใน 0809 เครื่องยนต์หกสูบของโดเวอร์ถูกติดตั้งไว้ที่ลาดเอียงในตู้สินค้า[4]

ในปีพ.ศ. 2529 ฟอร์ดได้ขายกิจการรถบรรทุกในยุโรปให้กับกลุ่ม Iveco ของอิตาลี และรถยนต์รุ่นต่อมาได้รับเครื่องหมาย Iveco Ford หลังจากภาวะถดถอยในทศวรรษ 1990 Iveco ได้ให้เหตุผลในการดำเนินการด้านการผลิต โดยที่ Keith Stanley Jones (ผู้จัดการฝ่ายวิศวกรรมการผลิต) มองข้ามไป โรงงานที่แลงลีย์ปิดทำการในเดือนตุลาคม 1997 ทำให้การผลิตรถบรรทุก Iveco/Ford ของอังกฤษยุติลง

สินค้าน้ำหนักเบาดั้งเดิมถูกแทนที่ในปี 1993 โดยกลุ่มผลิตภัณฑ์ Iveco Eurocargo ครอบคลุมช่วง GVW 7.5 ตันถึง 18 ตัน

ก่อนการปรับโฉม Ford Cargo ในประเทศเยอรมนี (เวอร์ชั่นอเมริกาเหนือจะคล้ายกัน)

2012 ฟอร์ด คาร์โก้ 2628

เดิมทีถูกสร้างขึ้นในโรงงาน Langley (Slough) ของ Ford ซึ่งประมาณหนึ่งในสามของการผลิตถูกส่งออกไปยังทวีปยุโรป สินค้ายังส่งออกไปยังตุรกีและออสเตรเลีย ในขณะที่แผงถูกส่งไปยังบราซิลเพื่อการประกอบในท้องถิ่น (รถบรรทุกของบราซิลเหล่านี้ก็ส่งออกไปยังสหรัฐอเมริกาด้วย)

การผลิตขยายออกไปตั้งแต่: โมเดลยังคงผลิตในอาร์เจนตินา (เฉพาะ Cargo 1722[5] ระหว่างปี 1999 ถึง 2000) และเวเนซุเอลา (หรือที่รู้จักในชื่อ Ford Trader) บริษัทลูกของ Ford, Ford Otosan ของตุรกี และ Ashok Leyland ของอินเดีย (ในชื่อ eComet และเป็นม้าตัวโต)

ฟอร์ด คาร์โก้ (อเมริกา)

ในปีพ.ศ. 2529 ในสหรัฐอเมริกา ฟอร์ดได้เปิดตัวคาร์โก้เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มรถบรรทุกเพื่อการพาณิชย์ มีวัตถุประสงค์เพื่อแทนที่ห้องโดยสารแบบ C-Series ที่ใช้งานได้ยาวนาน (ส่วนใหญ่ไม่เปลี่ยนแปลงตั้งแต่ปี 1957) Cargo ได้รับการค่อยๆ แบ่งส่วนควบคู่ไปกับรุ่นก่อน โดยมีร่องด้านล่างของรถเซมิแทรคเตอร์ CL-9000 ที่มีขนาดใหญ่กว่า เป็นครั้งแรกที่รถบรรทุกเชิงพาณิชย์ของ Ford ที่จำหน่ายในสหรัฐอเมริกาถูกประกอบขึ้นที่นอกเมืองหลุยส์วิลล์ รัฐเคนตักกี้ โดยมีแหล่งผลิตจากประเทศบราซิล หลังจากการขายรถบรรทุกหนักของฟอร์ดในปี 1997 ให้กับ Freightliner การผลิตสินค้าได้เปลี่ยนไปใช้ Freightliner ซึ่งทำการตลาดและจำหน่ายภายใต้ชื่อแบรนด์ Freightliner FC และ Sterling SC จนถึงปี 2550

ในปี 2549 Ford LCF ได้เปิดตัวในอเมริกาเหนือโดยเป็นส่วนหนึ่งของการร่วมทุนกับ Navistar International แม้ว่าจะไม่ใช่ผู้สืบทอดต่อจาก Ford Cargo โดยตรง (ออกแบบให้เป็นรถคลาส 5/6; Cargo เป็นรถบรรทุก Class 6/7) แต่ LCF นั้นมีค่า COE ต่ำซึ่งคล้ายกับการกำหนดค่าของ Isuzu N-Series, Chevrolet/GMC W-Series และ Mitsubishi Fuso Canter หลังจากการตอบรับของตลาดที่ไม่ดี Ford LCF และ International CF/CityStar คู่หูก็ถูกถอนออกหลังปี 2009